De Ierse miserie

De aardappelcrisis

In Ierland zijn de gevolgen van de aardappelcrisis merkbaar. Vóór de crisis woonden er acht miljoen mensen, daarna slechts ruim vier miljoen. Minimaal één miljoen mensen stierf door verhongering en ziektes.

Minimaal twee miljoen mensen vluchtten naar met name de Verenigde Staten, enkelen naar Engeland. De huwelijksvruchtbaarheid daalde, dat wil zeggen dat er minder kinderen geboren werden, en de gezinnen werden kleiner.

Ierland maakte in de jaren van de crisis nog deel uit van het Verenigd Koninkrijk Het werd eerder als wingewest gezien dan als volwaardig lid. Zo ging tijdens de sterfte de export van levensreddend graan uit Ierland naar Engeland gewoon door, want het bracht daar meer op.

Het klooster St Paul’s Retreat

Het klooster St Paul’s Retreat, gelegen aan ‘Harolds Cross’ op de Mount Argus te Dublin was pas in 1856 gesticht door pater Paul Mary Pakenham, zoon van de graaf van Langford. Hij was een van de vele protestantse bekeerlingen uit de hoge kringen van die tijd.

Naast Paul Mary was pater Ignatius Spencer een van de andere Passionisten. Hij was eveneens afkomstig uit een grafelijke familie. Hij was oudoom van de beroemde premier Winston Churchill en familie van prinses Diana.

De stichter

De stichter van het klooster Pater Paul Mary stierf aan een hartkwaal begin 1857. Mount Argus was in de korte tijd dat hij er was echter al bekend geraakt bij de arme Dubliners. En die waren er veel, want Dublin was na Londen de grootste stad van Groot Brittannië en had in die tijd zo’n 300.000 inwoners.

Zijn kloosterleven

De kern van het werk van pater Karel lezen we in een van zijn eerste brieven: mis lezen en biecht horen.

Er waren maar heel weinig katholieke priesters in het door protestanten gedomineerde Dublin.

Naast zending onder protestanten was missioneringswerk onder de duizenden katholieken één van hun belangrijkste taken.

In Dublin waren veel katholieken die nog nooit hadden gecommuniceerd en gebiecht. Ook de zorg voor de vele armen behoorde tot de kerntaken.

Voorbeeld

Als kloosterling gold hij als een voorbeeld voor anderen. Hij ontbrak nooit tijdens het nachtofficie om 2 uur (!) ’s nachts.

Als novicenmeester stond hij bekend als een zachtaardig mens en een voorbeeld voor zijn novicen. Hij was geen novicenmeester die zijn novicen tergde om hun uithoudingsvermogen en ware roeping te ‘testen’.

Zijn devotie was vooral gericht op het lijden van Christus, de kruisweg nam daarbij een centrale plaats in. Daarnaast waren met name de stichter van de Passionisten, de H. Paulus van het Kruis en Maria, de moeder van Jezus onderwerp van zijn devotie.

Als kloosterling gold Pater Karel als een voorbeeld voor anderen

Fondsenwerver

Hoewel hij altijd wat gebrekkig Engels is blijven spreken, bleek pater Karel zeer geschikt als fondsenwerver. Door zijn innemende aard kon hij ook met de rijkere medemens goed omgaan.

Hij maakte lange tochten door Ierland om geld los te krijgen voor de bouw van de kerk en het klooster en tevens fungeerde hij als biechtvader voor de meer bemiddelden.

Biechtvader met zegenende handen

Met name als biechtvader was de naam van pater Karel gevestigd. Ondanks zijn minder goede Engels kon hij goed luisteren en bood hij ware troost.

Het bleek echter al snel dat mensen zich niet alleen geestelijk door hem gesteund voelden, maar dat bij de zegening ook een genezende kracht aan het werk leek. Zijn roem snelde hem vooruit.

Er waren al snel dagen dat meer dan 300 mensen naar het klooster kwamen om door hem gezegend te worden. Toen hij in 1860 uitgenodigd werd een reis te maken naar de heilige plek Glendalough, gelegen aan een meer, kwam na aankomst een menigte mensen op hem af om gezegend te worden.

Roem tot in de VS toe

Pater Karels roem reikte ver. Vanuit de uithoeken van Ierland kwamen mensen naar pater Karel toe. Maar ook vanuit Engeland kwamen er mensen. Zelfs in Amerika werd zijn naam bekend. Menige reis vanuit de VS werd zo gepland, dat men ook naar Mount Argus kon gaan om door pater Karel gezegend te worden.